TEŞEKKÜRLER
Ekrem DÜZCAN
Necat DÜZCAN
Betül DEMİRCİOĞLU
Fatih TOKOZ
Mustafa ŞAHİN
Dursun KUZUCU
Erdem ŞAHİN
İbrahim PEHLİVAN
Yasin KUZUCU
Seyfullah AKKAYA
Abdurrahim DÜZCAN
Nevzat ŞAHİN
İsmail ŞAHİN
Janberk ARIKAN
Nurettin ŞAHİNKAYA
İbrahim KUZUCU
Kenan ŞAHİN
Ferhat Taşlıçukur
Kenan TUNÇ
Aziz Şener
Bekir PARLAK
Tercan KESKİN
Cengiz ŞAHİN
Ferhat AKDEMİR
Naim YILMAZ

ÜNLÜ ÇERKEZLER

UNUTMADIK
SALİM -HAYRİYE DÜZENLİ
HAŞİM DÜZENLİ
RÜŞTÜ ŞAHİN
ÖZCAN ŞAHİN
Recep Parlak
Bayram KAYNAR
FATMA ALTUN
HACI MIRZA ALTUN
ZEKİYE ALTUN
SABİT ŞAHİN
ŞABAN ÖNCÜL
HACI NİHAT ŞAHİN
FAHRETTİN ŞAHİN
MIRZA ŞAHİNKAYA
FAİK ŞAHİN
YAŞAR ÖZBOZKURT
SEFER MADEN
HİCRETHAN MADEN
MEHMET ŞAHİN
AHMET YILMAZ
DEVLET ŞAHİN
EMİNE ŞAHİN
SAMİ KAYNAR
RECEP DÜZCAN
ZİYA DÜZCAN
HACI HAMİT KUZUCU
HANİFE KUZUCU
NURİYE KUZUCU/BABUH
HACI OSMAN KUZUCU/DIDIM
EKREM KUZUCU
AHMET PEKTAŞ
İBRAHİM PEKTAŞ/POOT
MEVLÜT KUZUCU/ABECÜK
ŞEVKET TAYMAZ
YAŞAR KUZUCU
DURİYE TAYMAZ/KUZUCU
Gazibey YILMAZ
Mırza YILMAZ
Enver YILMAZ
Arslan YILMAZ
Üzeyir YILMAZ
Dışenour YILMAZ
Niyazi YILMAZ
Nihat YILMAZ
Osman İZCİ
Hacıhan İZCİ
Zabit İZCİ
Hacı Ömer İZCİ
Nazım DOĞAN
DıgheNeuh Melek YILMAZ
HAMİT ÇAM
dursun özboskurt
GAZi KUZUCU 20.01.2011
GAZİ KUZUCU
niyazi maden
murat pehlivan
KAŞİF ŞAHİN
NEDİM ŞAHİN
çurey tahir keskin
çurey mahir keskin
çurey rasim keskin
SEFER ŞEN
MAMUK MADEN
ESRA ŞAHİN
Fuat KESKİN - 11.02.201
ASAF SARACOGLU
ÜmmüGülsüm
CAHİT ŞAHİNKAYA
HAYDAR ŞAHİNKAYA
Yaşar Maden
MIRZA TEKBAS
cemal öztürk
seher ŞAHİN
Curey Mirza Keskin
Curey Hilmi Keskin
FUAT ŞAHİN
ALİ FİDAN
SALİME PEKTAŞ
KURTÇA PEKTAŞ
TAHSİN PEKTAŞ
ZAHİDDİN KAVALCI
CENNETHAN PEKTAŞ
RAZİYE KAVALCI
ASLAN PEKTAŞ
NACİYE ŞAHİN
KAŞİF ŞAHİN
CELİL ŞAHİN
Hayrettin İNCİ
NAZIM PEHLİVAN ,NAZIM D
Nuh ÖZTÜRK
KURTÇA ÖZTÜRK
CEMAL ÖZTÜRK
Naciye Öztürk
NACİYE ÖZTÜRK
ASLI MADEN
KEMAL MADEN
EKREM MADEN
HAYRİYE KARABULUT
MİNEVER MADEN
Zahit KAVALCI/05.01.199
fatma zule nart
Celal ALTUN
Naciye ÖZTÜRK
NEŞET KESKİN
Ali ŞENER
ALİ ŞENER
NAZMİYE ŞENER
RIZA ŞENER
CEMİL ŞAHİN
İzzet ÇAM
cahit fidan
AHMET FİDAN
ALİ FİDAN
HASAN FİDAN
osman,hasan fidan.
hanife sarıer.
sabri,nuri sarıer.
BİBAK TABURHAN
BİBAKahmet,paşahan
Hurşit MADEN
yasar ertürk
SÜLEYMAN TUNÇ
SÜLEYMAN TUNÇ
SELAHATTİN ŞAHİNKAYA
MIRZA ŞAHİNKAYA
MIRZA ŞAHİNKAYA
CAHİT ŞAHİNKAYA
İBRAHİM PEHLİVAN
CAFER PEHLİVAN
HALİL ŞAHİN
NEŞE ÖZTÜRK
ZABIT MADEN
Çurey Neşet Keskin
İSMET ŞENER
Mahir MADEN
ZİYA BULAT
İZZET KESKİN
DURSUN ATEŞ
RAZİYE ATEŞ
DANİŞ ATEŞ
OSMAN FİDAN
ŞERİFE FİDAN
NURİ SARIER
NAZİFE ÖZDEDE
AHMET ÖZTÜRK
CAHİT ÖZTÜRK
MUZAFFER ÖZTÜRK
SAYGIN GENÇAY
DURSUN TEMÜRCİ
kutçakaynar
BAHRİYE ÇEVİK
CEMAL ÖZTÜRK
KURTCA ÖZTÜRK
NACİYE ÖZTÜRK
mehmet ateş
HİKMET ATEŞ
NECATİ ATEŞ
RUŞEN ŞAHİN
GÜLFİYE ŞAHİN
Çurey Asım Keskin
Cemile İZCİ
Abbas ŞAHİN
Cemile KARPUZ 04.02.201
Rasim KESKİN
Mazhar DURMAZ
Müslimet DOĞAN
Celal DOĞAN
Adnan KAYNAR
Nazım DOĞAN
Osman DOĞAN
GÜLİZAR ŞENER
Tahir Keskin
MAHİR MADEN
koray korkmaz
ALİ BOZKURT
KAMİL BOZKURT
SAHİM ŞAHİN
SElamın Aleyküm TAvşand
recep kaynar
Özcan Doğan
SADİYE DÜZENLİ KAĞIZMAN
ilhan şener
erhan sener
Fatih OĞUZ
HALİT TÜRK
ilhami bozkurt
Neziha Aksu
Osman AKSU
Kamil AKSU
ERHAN ŞENER
KEMAL MADEN
HANİFE MADEN
CEMİLE KARPUZ
RECEP KAYNAR
selin gizemm
selin gizemm
hilal cansu
MURAT PEHLİVAN
NAZIM PEHLİVAN
MECİT PEHLİVAN
MUZAFFER PEHLİVAN
Şaban KARPUZ - 1977
Makbule KARPUZ
MUZAFFER MADEN
murat tunç
HASAN SÜNEL
ENVER APAYDIN
HAMİT MAMUH
KAMİL DÜZENLİ
ORHAN DÜZENLİ
Zahit Kavalcı
Hıdır YILDIRIM
erdal şahin
çürey zülfiye keskin
çürey zülfiye keskin
HAYRETTİN ŞAHİN
Nurettin ALTUN
mırza maden
mırza maden
HASİBE MADEN
İSMET MADEN
Neriman TÜRKOĞLU
Metin ŞAHİNKAYA
Faruk ŞAHİNKAYA
Fehmi ŞAHİNKAYA
NİYAZİ BİLİCİ
Zahittin Kavalcı
Kurtça KAYNAR
Adeviye KAYNAR
çürey Altan KESKİN
HANİFE MADEN
ZARİFE MADEN
ibrahim-cennethan pehli
Selahattin ATEŞ
SABİT ŞAHİN
HACI NİHAT ŞAHİN
NAHİDE ŞAHİN
ÖZCAN ŞAHİN
FAHRETTİN ŞAHİN
ömer pehlivan
murat pehlivan
MAMUK BEY
KEMAL ŞAHİN
RUMİYE KUZUCU 14.02.201
Cihat KESKİN 18/082015
AYHAN KESKİN
Cemil Akdemir


KISA MESAJ
“Köyümüzle ilgili haberlerin ve duyuruların cep telefonunuza ücretsiz olarak kısa mesaj gönderilmesi için lütfen Adınızı – Soyadınız aşağıdaki forma yazarak gönderiniz. Ayrıcı cep numarasını bildiğiniz tüm akrabalarınızı ekleyebilirsiniz”
Adı Soyadı
Cep Telefonu

Tavşandağı FM

ANKET
Birinci derece akrabanız olmayan köylüleriniz ile en son ne zaman görüştünüz?





KAYBOLAN İZLER




Dursun KUZUCU

 

        Başlarken neyi değil, nasıl yazmam konusunda çelişkilerim var. Üslup konusunda kendi ifadelerimi beğenmiyor, istemeyerek de olsa didaktik sözcükler kullanıyorum. Hoşuma gitmiyor, ama dönüştürmeyi de beceremiyorum, hoş görülmesi dileğiyle.

 

           “ Her ne ayırıp uzaklaştırıyor, yabancılaştırıyorsa, tümü girdi aramıza.“  Aramıza giren mesafe mi? Zaman mı? Duygular mı? Tutkular mı? Yaşam mı? Her ne ise onu kısmen de olsa aramızdan kaldırmak için bir araca ihtiyacımız vardı. O araçlardan bir tanesi en güzel şekilde hazırlanıp hizmetimize sunuldu. O da bu platform. Ancak, maalesef yeteri kadar etkin ve faydalı bir şekilde kullanamıyoruz. Nasıl verimli hale getirebiliriz? İlk akla gelen, ilgi duymakla, sorumluluk hissetmekle, düşünceleri, eleştirileri, önerileri paylaşmakla olur. Yeterince potansiyelimizin olduğundan hiç kuşku yok. Ancak, burada bir parantez açmam gerekiyor. Madalyonun gülen tarafını görmeye çalışıyorum, hep orada oyalanmayı seviyorum, oysa zaman zaman madalyonun arka tarafına da bakmak gerekiyor. Oraya bakıldığında, genetik bir özelliğimizle, egosantrik bir yapı ile karşılaşırız. Bu yapı potansiyelimizi durağan kılıyor, onu engelleyen bir özellik olarak gözüküyor, ama genetik bir özellik yapılacak bir şey yok.

 

           Yaşça büyük, kültürün içinde yaşamış olanların anlamlı katkılar yapacağına inanıyorum, ama o kültürün içine doğan, o kültürü eleştirisiz, olduğu gibi, bütün değer yargılarıyla kabul eden bizler, kendi sınırlarını, belirli kalıpları aşamama, bir yere saplanıp kalma, gibi bir durumumuz olabilir. Bunun da farkında olamayabiliriz. Bu durumumuzu aşmaya gençlerimiz bize katkı verebilir, ufkumuzu açacak, evrensel niteliği olan eleştiriler, öneriler sunabilirler. Bunları memnuniyetle değerlendirir, bizi zorlamalarını arzu ederiz. Bize kendimizi değerlendirme fırsatı vermelerinden memnuniyet duyarız. Gençlerimizin düşünceleri bizim için çok önemli, çünkü gelecek onların, konuşacak, yönetecek onlar. Gençlerimiz bizi ikna edinceye kadar biz değerlerimizi anlatmaya, savunmaya devam edelim. 

 

Bir kültürün varoluşsal niteliklerini belirleyen dil ve düşünce yapısının tarihi süreç de nasıl olageldiği, bu yolculuk da yaşamsal alanın hücrelerini derinliğine nasıl etkilediğini ve yaşam formlarını nasıl düzenlediğini ve bu görünür kılınan formların neyi ifade ettiğinin, anlamı ve işlevi dille beraber yok olma sürecine girmiştir. Bu süreç,  görünen gerçeklere bakıldığında tersine çevrilemez, yeniden yaşatılamaz bir süreç gibi gözüküyor. Canlı, doğal yaşam alanının dışına çıkarılırsa kendisi olarak var olma şansını zamanla yitiriyor. Sanırım böyle bir süreci yaşıyoruz. Bir adım sonrasının hesabı yapılmadan, yoğun bir şimdi içinde yaşmanın bedeli bu olmalı. Kuşkusuz yapılması gereken birçok şey olabilir, bana göre yapılacak şey elde kalanın arşivini tutmak, bu kültürü  “ hiç “ olmaktan kurtarıp tarihe mal etmektir.

 

Bu kadar karamsar olmaya gerek var mı? Emin değilim. Ümitsizliğe düşürecek süreçlerin yaşandığı gibi ümit var eden çalışmalar da yok değil. Dil, xabze, tarih ve mitoloji konuların da çalışmalar, yayınlar yapılıyor. Bu çalışmalardan ne kadar faydalanılıyor ya da günlük pratik yaşamın işlevine katkısı oluyor mu?  O da ayrı bir mesele. Ancak xabze ve tarihe ilişkin çalışmaların içeriğinde olay ve olguların formel olarak ifade ediliyor olması, konuların kapsamı, derinliği ve özü eksik bıraktığı gibi bir kuşkum var. Oysa xabze, kişinin ve toplumun günlük yaşamını düzenleyen kurallardır. Bu kuralları maddeler halin de sıralayıp yazarsınız. İyi de bu yapılan, olanın/olayın sadece görünen kısmı olmaz mı? O konuların, tarih ve düşüncenin derinliğinden taşınan, yaşamın ilmikleriyle örülü dokunun görünen kısmının ötesini kavrayama sak, o kuralları bilinçsiz mekanik olarak uygularız ki, O da bizi eyleminin ne anlama geldiğini bilmeyen,  alışkanlıklarla yaşayan bireyler topluluğu yapmaz mı?

 

Xabze ile yaşam, düşünce ürünü olan yaşam tarzını içerir, düşünce ürünü olmayan yaşam tarzı, düşünce içermeyen alışkanlıklarla yaşamı getirir. Bu durumdan kaygı duymalı mıyız? Bilmiyorum. Her ne olursa olsun, hani modernleşiyoruz ya, zenginleşiyoruz ya, teknolojiyi kullanıyor,  popüler kültürle aydınlanıyoruz ya,  oh ne güzel. Öz benlik, kendi değerlerinle yaşama, kendin olarak var olma halleri karın mı doyuruyor! 

 

Neyse, konum bunlar değildi, başlayınca uzadı gitti.

 

           Esas konum, hiç vazgeçemeyeceğim benim olan, ben olan ya da o olduğum kendi küçücük cumhuriyetim olan köyüm, köylerim yani bilinen adıyla beş köyüm. Kuşkusuz insan, doğduğu, büyüdüğü yerin taşını, toprağını, suyunu, havasını özler ben hiç oralarda değilim. Çünkü o topraklar yüz elli yıl önce  bize  tahsis edildi, gelecekte ne olur bilinmez. Esas olan, değer olan, anlam olan insanlarımız ve toplumumuz. Demem o ki, biz elli yaşın üzerinde olanların kısmen yaşadığı, daha çok tanık olduğu bizden önceki kuşakların o özgün varoluş ve yaşam biçimlerini, ilişkiler bütününü olumlu ve olumsuz yanlarıyla bir analizini bir değerlendirmesini yapıp anlamlandırabilirsek, şu her şeyin mekanikleştiği, sentetikleştiği, değerlerin madde üzerine inşa edildiği modern dünyada, maddiyatın, paranın değer olmadığı, insan ve düşüncenin değer olduğu, varlıklı olmanın değil var olmanın asıl olduğu bir toplumun o özgün yapısını, yaşama katma şansımız kalmadı gibi geliyor bana, ama belge olarak tarihe katma şansımız olabilir. Bunun koşulu; her birimizin tanık olduğu ya da Anne Babasından, akraba, komşu ya da çevreden gördüğü, duyduğu olgu/olay durum diyalog, sohbet,  gibi özgün yaşanmışlıkları ya da unutulmak üzere olan sözcük, Atasözü gibi akla gelebilecek her şeyi paylaşmakla, kayda almakla genç/gelecek nesle katkımızı yapmış oluruz. Lütfen aklımızda hafızamızda var olanları bu platform da paylaşalım, zira bunlar diğer tarafta işe yaramayacak. Bu anlamda bir duyumumu paylaşmak isterim. Her ne kadar o zaman o konuyu yaşayanlar için o olayın sıradan günlük yaşamın bir parçası olarak yaşamış olsalar da bu gün yaşanan popüler kültürün yaşam biçimine baktığımız zaman o kültürün özgünlüğü, derin içeriği kendini açık eder. Adıge toplumunun yüz yıllardır kendi doğallığı içinde xabzesini yaşayarak gelen, o kültürle büyümüş olanlar için o anekdot malumun ilamından başka bir şey olarak algılanmaz. 

 

Bu Anekdotu burada paylaşmamın amacı tarihi yeniden üretmek değil, keşke öyle bir şansımız olsa, ama yaşanan ya da dayatılan gerçekler bize öyle bir şans tanımıyor. Ancak yapabileceklerimiz de yok değil. Xabzenin kapsadığı/içerdiği o kadar konu başlığı var ki, her bir başlığın bir tez konusu olacak nitelikte olduğunu her birimiz kabul ederiz. 

 

Haşim Kuzucu’ dan duyduğum hafızam da kalan bir anekdotu paylaşmak istedim. Şöyle anlatmıştı: “ Mevsim kıştı. Kar diz boyu idi, bir arkadaşımla akşamüzeri Kelmızey köyüne bir arkadaşımıza ziyarete gittik. Gece yarısına kadar arkadaşımızla sohbet, muhabbet yaparak oturduk. Gece yarısına yakın arkadaşımızdan müsaade isteyerek vedalaşıp ayrıldık. Henüz köyün dışına çıkmak üzere iken arkadaşım “pat” diye bir öneri getirdi. Önerisi şu idi: - Aşağı köyde falancalarda konuk kız var hadi oraya gidelim. Dedi. Zamanın geç olmasından biraz tedirgin olsam da öneriyi kabul ettim, gittik. O ailenin kapısını çaldık. Gittiğimiz ailenin yaşı bizden biraz daha büyük olan oğulları gezmeden henüz dönmemiş, kapıyı açmaya gelen Baba bizi görünce,  - Buyurun, buyurun çocuklar. Dedi bizi içeri aldı konuk odasına oturtturdu, kendisi gitti, evin kızıyla konuk kız geldi, hoş geldiniz hal hatır sorma ritüelinden sonra, sobayı yaktılar, çay ikram ettiler, sohbetimizi yaptık hayli geç vakit teşekkür edip ayrıldık.” 

 

Geleneklerimiz, törelerimiz, kültürümüz dediğimiz xabze nin içerdiği Wer çer olarak tanımlanan, yöresel diyalektik de pşaşe gerıs olarak bildiğimiz olgunun arı, temiz, seviyeli olmasının ötesinde, seçilen konular, karşılıklı diyaloglar da kullanılan sözcüklerin anlam derinliliği değerlendirildiğinde, sanki felsefenin tartışıldığı filozofik bir ortamla karşılaşırız. 0 seviyeli bir şekilde bir arada olan gençlerin hiç biri Sokrates’i de Platon’u da bilmezler. Kitaplarını da okumamışlardır, ama onların anlamlı sohbetleri dilden ve kültürden gelen felsefi anlamlar içeren kavramları kullanırlar ve sohbet edebi bir seviyede gelişerek devam eder. Bu olguyu tek bir örnek olarak alsak bile böyle bir kültürü yaşayan, üreten ve taşıyan bir toplumun sağlıklı olarak var olmasından daha doğal ne olabilir. Ne yazık ki bu yapı bilinen nedenlerle kırılmaya uğramıştır.

 

Xabze dediğimiz kültürel yapımızın anlatılacak, yeniden üretilecek o kadar çok konusu var ki, oturup kaybolmakta olan izleri yeniden ele alıp ortaya çıkaracak gençlerimizi bekler. Kaldı ki bir örneklem üzerinden girdiğim konuya sadece formel olarak değindim. İçeriğine girip de böyle bir işlevin sosyal ve toplumsal yapıyı nasıl kurguladığını, sağlıklı kıldığının analizini yapmadım.

 

Duygusal bir söylemle tamamlayım yazıyı.

 

“Biz” kavramıyla başlamıştım, sürdürelim bizden, bizin içeriğinin bilincinde olarak. Bizden, kültürden, toplumdan kopmak, kaybolmayı, yok olmayı göze almak, yönünü yabanda tek başına bulmaya cüret etmektir. Terk edişlerin, dağılışların başka türlüsü mümkün olmadığı için, terk edişleri kimselere anlatamazken, bunu içten içe biliriz. Başka bir şey daha var “ kendimiz olarak var olamadığımızı da biliriz.” Çekip, seni sen eden kümeden çıktığın da sadece orada kalanları değil kendini de bırakırsın geride. Kendini bırakmış olarak, sen olan, seni sen yapan insanlardan uzaklaşır, senden bihaber bir dünyaya doğru ilerlersin. Senin için bilinmez bir diyarda, sır bir insan olarak yürürsün bir süre, onlar seni bilmez, sen onları bilmezsin. Yavaş, yavaş bölünmeye, bir ayağı araf da yaşamaya başlarsın. Hiç dönmeyecek, dönemeyecek dönsek bile bıraktığımızın beklemediğini, değiştiğini, zamanın o duyguyu nasıl usul usul öğüttüğünü bilerek bile olsak, dönüş bizim için bir ihtimal olarak kalacaktır. Pratik yaşanmışlıklar o ihtimalin de gerçekleşemeyeceğini göstermiş olsa bile, hayalle hakikat arasında gidip gelmeler devam edecek. Dönmenin olanaksızlığını sezmek, dönüş arzusundan vazgeçiremeyecek bizi. (Giden kim, kalan kim, gidilen yer neresi, kalınan yer neresi?)   Herkese saygı, sevgi selamlar.        

03.06.2012

 Dursun Kuzucu



DİĞER YAZILAR